Amsterdam keert zich naar het water. IJburg is daar het ultieme voorbeeld van. Een eigen haven, surfschool, zeilschool, kanoschool. Een beetje IJburger heeft een bootje achter zijn huis liggen, is anders wel ’s zomers op strand Blijburg te vinden of schaatst ’s winters op de dichtgevroren IJburgse grachten. In de grachtengordel is die recreatieve kwaliteit van IJburg nog niet ontdekt. Met het Parool voorop wordt alles wat uit IJburg komt afgeserveerd. Alsof de keuze nog open is de eilanden in het IJmeer niet aan te plempen. Misschien komt dat negatieve imago wel door de lelijkste straat van IJburg, de IJburglaan. Helaas ook de belangrijkste ontsluitingsstraat. Vanwege alle verkeersstromen is de laan net iets te breed. Veiligheid voor alles. Een dikke heg scheidt de trambaan van de rijbanen. Gewoon de straat oversteken is onmogelijk. Dat kan om de 400 meter bij de stoplichten…
De openbare inrichting ziet er gelukkig prima uit. Mooie straatklinkers op de stoep en de bomen komen al behoorlijk op hoogte. Iedere 200 meter kijk je links en rechts het eiland uit. Soms zie je een zeil aan de horizon. Tussendoor passeer je vier keer een brede gracht. Een prachtige aanleiding om te zien hoe heerlijk recreatief er aan zo’n gracht gewoond wordt.
De bruggen over de grachten zijn onder architectuur gebouwd. Niet door een ingenieur van rijkswaterstaat maar door een echte architect. Ze markeren het punt waar weg en water elkaar ontmoeten. Tussen de verschillende rijbanen, tussen tram, autoweg, fietspad, voetpad staat telkens een massief stalen plaat. Hoe wijdser het uitzicht over het water hoe hoger de staalplaat. Bij al dat markeren is het uitzicht verloren gegaan. Van het water geen spoor. Jammer.
Lees meer over deze bruggen op de site van Rapp+Rapp
Lees meer over IJburg op wikipedia
Locatie van de bruggen op google maps