Piraeus

Vlak voordat Rem Koolhaas de term Bigness introduceerde als architectonische kwaliteit gaf professor Kollhoff Amsterdam een sprekend voorbeeld. Piraeus is te groot om in te delen in de termen mooi of lelijk. Puur door de schaal maakt het indruk.
Kollhoff liet zich voor het ontwerp inspireren door de Amsterdamse School. Zeker doet de elegante detaillering van de grote entree-deuren recht aan de verfijning die architecten als Kramer, de Klerk en Wijdeveld in de jaren twintig van de vorige eeuw aan hun grootschalige woongebouwen wisten mee te geven. Piraeus is net als de blokken in Amsterdam Zuid één compositie. Het bevat tal van verschillende unieke appartementen maar geen van deze woningen is van buiten afleesbaar. Net als de paleizen voor de arbeiders die de architecten van de Amsterdamse School bouwden overstijgt het ontwerp de optelsom van individuele huizen. Waar de arbeiderspaleizen van de Amsterdamse School opgaan in de stad staat het woongebouw van Kollhoff op zichzelf. Het definieert een stuk stad.
Er is een tijd geweest dat de Oostelijke eilanden nagenoeg onbewoond waren. Amper twintig jaar geleden was dit het rijk van stadsnomaden die tussen de roestige restanten van haven-loodsen en kraan-sporen overleefden. De wind en het zicht waaide tussen de verlaten gebouwen van de Koninklijke Nederlandse Stoomboot Maatschappij over het IJ. Stel nu het KNSM-eiland voor zonder het reusachtige Piraeus woongebouw. Onmogelijk.

Lees meer over het Piraeus woongebouw op architectenweb

Woongebouw Piraeus op google maps