Volgens één van mijn professoren was de mensheid in twee groepen te verdelen. Mensen die leven in grotten en mensen die leven in hutten. Voor de liefhebbers van grotten moet het Minnaertgebouw in Utrecht ideaal zijn. De centrale hal is een soort grot. Niet altijd even warm en oorpronkelijk was het de bedoeling dat water via het dak in een vijver sijpelde. Dat water moest bijdragen aan de koeling van het gebouw dat aan weerszijden van de centrale grot vol met apparatuur staat.
Dankzij deze briljante ingreep werd er bespaard op peperdure koelinstallaties. Bovendien was een grote aula niet meegenomen in het oorspronkelijke programma. Uiteindelijk bleek het experiment met het lekwater niet goed uit te pakken. Tegenwoordig wordt het water via hemelwaterafvoeren van het dak geleid. Het zou zomaar kunnen dat binnenkort, 15 jaar na oplevering, alsnog in koelinstallaties moet worden geïnvesteerd.
Interessant is te bedenken dat een conventionele installatie na 15 jaar zou zijn afgeschreven. Ook zonder centrale aula was het gebouw dus toe aan een grote investering. Wat dat betreft heeft dit experiment linksom of rechtsom blijvende waarde. Zeker voor grotbewoners.
Lees een kritisch artikel over de experimentele gevel en binnenruimte van het Minnaertgebouw op bouwwereld.nl
Het Minnaertgebouw op google maps