Door de eeuwen heen gaan steeds meer mensen in steden leven. In Nederland had die trek naar de stad een kleine dip in de jaren zeventig en tachtig. Gezinnen vestigden zich in groeikernen en bloemkoolwijken. Amsterdammers verruilden de Pijp en de Jordaan voor Purmerend en Almere. Oud Amsterdam verpauperde en dreigde door stadsvernieuwingsprojecten uitgewist te worden. Gelukkig wisten de yuppen het tij te keren. De stad werd populair bij hoog opgeleide jongeren met ambitie. Amsterdam zag de kans schoon om de vrijgekomen haventerreinen op de oostelijke eilanden in te richten op dit nieuwe publiek. Het KNSM-eiland kreeg appartementenkazernes van een ongekend stedelijke schaal. Het Java-eiland zowaar enkele korte grachtjes.
Op Borneo Sporenburg nam Adriaan Geuze het profiel van de oude arbeiderswijken over. De smalle straten van de Pijp en de Jordaan. Op de plek waar vroeger de werkplaats zou hebben gezeten kwam nu de carport. Via patio’s en dakterrassen komt net voldoende lucht en licht binnen om aan nieuwbouweisen te voldoen. De woningen zijn opeengepakt als pandjes in het oude centrum maar in plaats van een bouwval wel gloednieuw. Het werd meteen één van de populairste wijken. Niet alleen voor yuppen. De young urban people werden al snel dinki’s (double income no kids) en zelfs de kids lieten niet lang op zich wachten. De gezinnen bleven! De dynamiek van de grote stad heeft de oostelijke eilanden nog niet veroverd maar als op een zomerdag de kinderfietsjes en de zwembadjes naar buiten geschoven worden bruist het zeker.
Lees een eerdere terugblik op Borneo Sporenburg op archined
Borneo Sporenburg op google maps