De geschiedenis van Roombeek veranderde in één klap op 13 mei 2000. Al voor de vuurwerkramp waren er plannen voor een grootschalige herontwikkeling van deze wijk aan de Noordkant van het centrum van Enschedé. Ongetwijfeld heeft schuldgevoel een rol gespeeld bij de extra investeringen die zijn gedaan om Roombeek na de ramp op te bouwen. Vooral in de inrichting van de openbare ruimte is te zien dat er meer geld is uitgetrokken om Enschedé te compenseren voor de geleden schade.
Belangrijker dan het extra budget was de aandacht die vrij kwam voor de bewoners. Tien jaar voor het begrip “participatiemaatschappij“ werd geïntroduceerd ging het projectbureau intensief in overleg met de gedupeerde bewoners. Geïnfecteerd door de ideeën van zijn bureaugenoot Carel Weeber introduceerde supervisor Pi de Bruijn “het wilde wonen“. Aan de nieuwe laan langs de plek waar de explosies een diepe krater hadden geslagen kregen nieuwe bewoners de vrijheid hun droomhuis te realiseren.
Iets minder vrij maar zeker zo wild zijn de veelal door gerenommeerde architecten ontworpen vrijstaande woningen. Wat nu opvalt is niet de architectuur of de veelkleurigheid. Het is de prettige sfeer die in de wijk hangt. Voor wie het geloof in de participatiemaatschappij wil opvijzelen is een reis naar Enschedé zeker de moeite waard.
Lees meer over Roombeek op wikipedia
Roombeek op google maps
Andere Tijden Architectuur 